Then I heard her voice...

Bir başka Barça maçını (Athletic Bilbao-F.C.Barcelona: Kraliyet Kupası Finali) daha feda ederek 13 Mayıs Çarşamba akşamı Sant Feliu Kilisesi'nde Yasmin Levy konserine gittim.

Kendisi geçen yıl İstanbul Jazz Festivali'ne geldiğinde gidip dinleyememiştim; içimde kalmıştı. Barselona'da konser vereceğini öğrenince fırsatı kaçırmadım.

Mano Suave albümü zaten sık sık dinlediğim, pek beğendiğim bir albüm. Yani güzel bir konser olacağını tahmin etmiştim. Fakat Yasmin Levy'nin sesi aslında kat kat daha güzelmiş. Canlı canlı dinlerken kulaklarımdan giren ses, gözlerimin yaşarmasına; karnımın düğümlenmesine; tüylerimin diken diken dikilmesine sebep olacak şekilde bütün vücudumu dolaştıktan sonra uzun süre tekrar kulaklarımda çınladı. Su gibi, meltem gibi, dalga dalga bir ses Yasmin Levy'ninki.

Levy, konserine başlarken 'Burda olmanızdan anlıyorum ki sizler futbol sevmiyorsunuz!' dese de kapıya yaslanmış konseri dinliyor gözüken adamın kulaklığından gelen sesler bazılarımızın aynı anda iki yerde birden olmak isterdiğinin kanıtıydı. Yine de, her golde sokaklar inlediğinden maçı takip etmek pek zor olmadı.

Kaldı ki konser maçı aratmayacak kadar tatlı anlar yaşattı. Özellikle de arka sıralardan Una Ora parçasına oynaya oynaya eşlik eden biz iki türk kızına =) İlginç bir şey keşfettik bu arada: İspanyollar ritim tutmak için ellerini önce tek sonra iki kez çırpıyorlar; bizim tersimize. Kolay gibi gözükse de ben çok zorlandım ispanyol usulü el çırpmada...



http://www.youtube.com/watch?v=27mi9IBb8h4