2 Kasım 2009 Pazartesi

LES LUTHIERS!

Les Luthiers Arjantinli bir 'müzikal komedi' grubu. Instituto Cervantes'teki derslerden birinde izlemiştim ilk. 'La gallina dijo eureka!' (Ve tavuk eureka dedi!)parçasını dinlemiştik sınıfta. Daha sonra, hayatın her alanına yaptığım gibi, sıkılana kadar bütün gösterilerini -en azından Cervantes'te DVDsi olanları- ard arda ve tekrar tekrar izlemiştim. Bir süre unutmuştum.

Geçenlerde Madrid'e geleceklerini duyduğumda hatırlar gibi olmuştum. Favori Luthier'im Daniel Rabinovich'in Barselona'ya, Casa América'da bir sohbete geldiğini tesadüfen fark ettiğimde yeniden saldırdım Les Luthiers klasiklerine... Bütün hafta sabah uyandığımda ilk iş ve uyumadan önce son iş olarak en sevdiğim Les Luthiers sahnelerini izledim (youtube'tan, ne işim varsa elalemin sitesinde...). Ve bugün muradıma erdim. Rabinovich'i canlı canlı dinledim (sohbeti 2 saat ayakta izlemek pahasına; nedense pek yorulmadım =P). Üstelik grupla yakından alakalı 2 kişiyi daha tanıdım: grubun kurucusunun oğlu Sebastian Masana ve grubun 'resmi' tarihçisi Kolombiyalı gazeteci Daniel Samper. Bir de önümüzdeki Kasım'da Barselona'ya geliyorlarmış; gün sayıyorum şimdiden =)

Les Luthiers 60ların sonlarında Buenos Aires Universitesi Mühendislik Fakültesi korosundan bir grup öğrenci tarafından kuruluyor. Grubun kurucusu Gerardo Masana 1973'te lösemiden ölüyor. Ancak grup bugüne kadar, yani 40 yılı aşkın süredir Latin Amerika'yı ve İspanya'yı güldürmeye devam ediyor. Grup üyelerinin kimisi biyolog kimisi avukat vb. Bir yandan okurken bir yandan da sıkı bir müzik eğitimi almışlar. Ve okudukları meslekleri hiç yapmamışlar. Grubun detaylı tarihçesini www.lesluthiers.com sitesinde bulabilirsiniz. O yüzden daha fazla uzatmıyorum bu kısmı.

Les Luthiers'nin gösterileri esprili ve bol kelime oyunlu şarkı sözleri, farklı türlerde (bolero, tango, bossa nova vb latin ritimleri, klasik müzik, folklorik müzikler...) kaliteli besteler, grubun kendi tasarımı enstrümanlar ve dinamik bir teatralizasyonu harmanlıyor. Ayrıca her gösteri bir hikaye etrafında dönüyor. Örneğin şu andaki gösterileri Lutherapia bir adamın terapi sürecini ve sonunda nasıl iyileştiğini anlatıyor-muş.

Şu anda 5 kişiden oluşan grubun her elemanı başlı başına bir karakter. Örneğin anlatıcı rolünü her zaman Marcos Mundstock (sarışın, hafif kel, sakal ve bıyıklı) üstleniyor. Daniel Rabinovich (bıyıklı) grubun galanı diyebiliriz. Carlos Nuñez (kıvırcık saçlı, sakal ve bıyıklı) hafif şapşal ama oldukça romantik ve ince ruhlu bir piyanist. Jorge Maronna sessiz bir centilmen; yere bakan yürek yakan tipten. Carlos López, grubun tek bembeyaz saçlı elemanı olmasına rağmen aynı zamanda en çocuk ruhlu ve en 'ani hareket yapar' üyesi.

Biraz da yürek yakan o malum arjantin aksanından olsa gerek, Les Luthiers'yi dinlemek çok keyif veriyor bana. Ama ispanyolca bilmeyen okura aynı keyfi verir mi bilmiyorum. Onun için sizinle, favorim olmasa da, grubun ender ingilizce parçalarından birini paylaşıyorum: 'Lazy Daisy'. Yaklaşık 2 dakikalık bir giriş yapıyor anlatıcı Marcos. Hikaye çok uzun, o yüzden geçiyorum. Şarkıyı söyleyen 3lüden ortadaki Carlos Núñez, sizin sağınızdaki Carlos López ve solunuzdaki üyenin adını ne yazık ki bulamıyorum. Şu anda grupta değil kendisi. Başlangıçta yeyeyeyeyeaaaaa diye çığırtan Daniel Rabinovich ve gitarist Jorge Maronna.


İyi seyirler =) Ciao!





http://www.youtube.com/watch?v=L1pCOdn2tHw&feature=related

Hiç yorum yok: